De "Genummerde" of "Numerieke" Verhandelingen staan in het algemeen bekend als Aṅguttara Nikāya in Pāli, afgekort AN. De Pāli traditie staat echter ook bekend als Ekottara ("één omhoog" of "incrementeel"), d.w.z. de Incrementele Verzameling, en dit is de vorm die over het algemeen in noordelijke verzamelingen wordt aangetroffen. Deze collecties rangschikken de teksten in genummerde sets, van één tot elf. Vergeleken met de andere nikāyas zijn ze meer gericht op de lekengemeenschap. De Ekottarikāgama (EA) in het Chinees is een zeer ongebruikelijke tekst, met een verscheidenheid aan variaties op zichzelf, zelfs als het gaat om de basisleerstellingen. Hij heeft veel minder gemeen met de Aṅguttara in Pāli dan de andere verzamelingen met hun tegenhangers. Daarnaast is er een gedeeltelijke Ekottarikāgama in het Chinees, evenals een verscheidenheid aan afzonderlijke verhandelingen en fragmenten in het Chinees en Sanskriet.
In de eerste twee boeken, de Eenen en de Tweeën, hebben we een zeer interessante eigenschap. Niet in zeer leesbaar materiaal, want het was nooit bedoeld om als leesbaar boek gelezen te worden. We vinden niet met lijsten die Mātikās, of waterlopen worden genoemd, dat wil zeggen, figuurlijk gesproken, kanalen waarlangs het mondelinge onderwijs zou stromen; dat wil zeggen, rubrieken voor het spreken. Deze zouden waarschijnlijk geschreven zijn op dunne metalen platen, lang voordat men probeerde de toespraken zelf te schrijven. Dergelijk schrijfmateriaal, platen, of ook in rotsen uitgehouwen letters, leenden zich slecht voor uitbreiding.
Het tweede boek, dat van de Doses, handhaaft de matrixstructuur van de Mātikās van het vorige boek en dient als geheugensteun voor te onthouden rubrieken. We kunnen AN 2.61, over de permanente vrouwelijke ontevredenheid, eruit lichten als een zeer merkwaardige originele bijdrage.
Het derde boek van de Aṅguttara Nikāya, de Verzameling van de Genummerde Verhandelingen van de Boeddha, verzamelt 352 sutta's of verhandelingen waarvan het onderwerp gecentreerd is rond groepen van drie onderwerpen. Zo zijn er bijvoorbeeld sutta's verzameld, niet uitputtend, die spreken over de drie emotionele reacties: aangenaam, onaangenaam en onverschillig. Er zijn andere sutta's opgenomen in andere verzamelingen die niet in deze zijn opgenomen.
Het boek der drieën breekt met het puur mnemotechnische van de "matika"-reeks van de eerste twee boeken. Dit is een boek dat gemaakt is om te lezen. Toch zijn zowel het onderwerp als de inhoud ervan verre van interessant, omdat ze geen betrekking hebben op het leven van de Boeddha en geen unieke leerstellingen bevatten.
De sutta van het grootste belang is wellicht AN 3.65: Met de kālamas van Kesamutta, dat gaat over het aannemen van een geloof dat gebaseerd is op resultaten in plaats van op drogredenen. Het is een lang en interessant sutta.
Aan de andere kant, gemarkeerd met een dubbele asterisk (**), vinden we een tweetal extemporane sutta's, buiten de context, met een bijzondere structuur en een valse inhoud. Het zijn de sutta's AN 3.80: Minor en AN 3.107: Klaagliederen.
"Minor" is een discours dat zowel structureel als inhoudelijk lijkt op de decadente sutta's die Gogerly aantrof bij zijn aankomst in Sri Lanka in de 19e eeuw, gekenmerkt door het afbeelden van de Boeddha als ergens tussen mythologisch en fantastisch wezen begiftigd met magische krachten, naar de smaak van de oosterse overdaad. Zo zien we hier de Boeddha stemmen geven die in alle melkwegstelsels te horen zijn en aan het eind van de sutta slaat de verbeelding op hol als de Boeddha een profeet wordt en voorspelt dat: "Ānanda zal worden uitgeblust in het huidige leven", wat vals blijkt te zijn.