Een bioloog zit op een zomeravond rustig te lezen op zijn dakterras in Haarlem. Plotseling ziet hij een serie vreemde lichtverschijnselen. Hoewel geluid uitblijft, beseft hij juist mede daardoor, dat zich ergens ver weg een grote ramp heeft voltrokken.Van alle mogelijke verklaringen die achtereenvolgens in zijn hoofd opkomen kan hij er enkele meteen wegredeneren, maar dan realiseert hij zich dat hij zich beter samen met zijn dochter snel in veiligheid kan proberen te brengen voordat het te laat is. Als een reusachtige maar verre meteorietinslag de oorzaak is geweest van de lichtverschijnselen, hebben zij daarvoor nog maar weinig tijd.Binnen een kwartier brengt hij alles in gereedheid om samen te overleven in de grote kluis in de kelder van hun huis, dat vroeger als incassobank in gebruik was geweest.Korte tijd later begint de aarde heftig te trillen, wordt alles in de kluis door elkaar geschud en verliezen zij beiden het bewustzijn.Als zij weer zijn bijgekomen, volgt een periode van uitgraven en puinruimen, die dagen in beslag neemt. Dan blijkt wat hij al had verwacht: De wereld boven is definitief veranderd. Alles ligt in puin.Nadat zij levensmiddelen en water hebben ingeslagen tussen de puinhopen van een supermarkt, trekken zij buiten de natuur in, waar zij enkele dagen kamperen.Daar komen zij erachter dat er naast het verdriet over de vele slachtoffers, de onzekerheid over het lot van familieleden en vrienden en ondanks alle nadelen van hun primitieve levensomstandigheden ook voordelen kleven aan hun toestand.Eindelijk krijgt hij een goed contact met zijn dochter. Voorheen hadden zij het beiden te druk met hun eigen leven en leefden zij ieder in hun eigen wereld. Hij merkte dat de kloof tussen de ideeënwereld van zijn dochter en die van hemzelf enorm was gegroeid.Bij zijn dochter komen veel vragen op, waarvoor op haar school nooit aandacht was. Vragen over leven en dood, religies, rechtspraak en straf, genen en evolutie en tal van andere onderwerpen. Nu zij samen in de natuur verblijven, met alleen in het wild levende dieren om zich heen, komen die vragen geleidelijk naar boven. Diverse dierenverhalen en persoonlijke herinneringen spelen in zijn antwoorden op haar vragen een grote rol.Humor blijkt in ieder geval niet door een meteorietinslag te worden aangetast.Hoewel zij zich in de natuur prettig voelen en helemaal tot rust komen, beseft hij dat ze op zoek moeten naar andere overlevenden, in de hoop dat er zo voor zijn dochter ergens een nieuwe toekomst in zicht komt. Na een aantal avonturen komen ze in een primitieve nederzetting aan, waar overlevenden hard werken om samen een nieuwe leefgemeenschap op te zetten.Zowel zijn dochter als hijzelf voelen er zich direct thuis. Hij stort zich enthousiast in de nieuwe taken die daar liggen terwijl zijn dochter snel nieuwe vrienden en vriendinnen maakt onder haar leeftijdsgenoten. Naarmate de opbouw van de leefgemeenschap vordert en nieuwe leden zich bijna dagelijks aanmelden, dringt bij hemzelf het besef door dat met de vervolmaking en uitbreiding van de nederzetting op den duur vanzelf ook weer bureaucratie, politiek, etiquette en sleur hun intrede zullen doen.Maar de toekomst van zijn dochter is het belangrijkste, zeker ook omdat hij weet dat hij zelf hartproblemen heeft. Dus blijft hij zich tot zijn einde inzetten voor de nieuwe nederzetting.