Descobre o misterio da Santísima Trindade do Ribeiro! O saber popular di que o nabo, a nabiza e o grelo son tres persoas distintas, pero un só Deus verdadeiro. Da mesma maneira, o Ribeiro é un para a comarca, outro para o Consello Regulador da Denominación de Orixe e un terceiro para un dos caldos máis afamados do mundo. Coincidencia? Non o cremos!
Desde a antigüidade, o viño foi considerado unha industria que diferenciaba aos pobos civilizados dos salvaxes. No caso do Ribeiro, a obtención deste singular caldo require traballo, esforzo, coidados case maternais e coñecemento, é dicir, cultura.
Ao longo da historia, o viño do Ribeiro adornou as mesas da nobreza e as casas reais de media Europa, xerando unha riqueza incuantificable que financiou o patrimonio relixioso barroco máis grande imaxinable nos vales regados polos ríos Miño, Avia e Arnoia, ademais do pequeno percorrido do Barbantiño no concello de Punxín.
Tras a decadencia provocada polos conflitos entre a coroa de Castela e de Inglaterra, a filoxera e a indolencia do goberno español, o Ribeiro rexurdiu como un caldo de calidade a partir dos anos 60 do século XX, grazas á actividade de adegueiros e colleiteiros, a quen se unen os movementos cooperativistas. Todos eles baixo o amparo dunha das máis antigas Denominacións de Orixe, a cal se remonta ás ordenanzas municipais de Ribadavia do ano 1579.
Hoxe en día, o Ribeiro é un dos viños máis puxantes nas areas internacionais. Por iso, non é de estrañar que a historia se solape en multitude de ocasións coa lenda. Dise que o viñedo do Ribeiro cultivábase no século I a.C. e que o viño do Ribeiro foi o primeiro que se serviu na Última Cea de Xesús. ¿Será verdade? ¡Ti es o xuíz!
