Radovan Orlak, zvan Orao, nedavno se razisao sa svojom zenom, i to, bilo je vec ocito, definitivno. Imali su dijete, bili su u braku sest godina, a prije godinu dana su se razdvojili. Previse se toga bilo skupilo u njihovu zivotu, kao, uostalom, i u zivotu ostalih clanova klape, samo sto su Orlakovi to teze podnosili. Toga dana, treceg veljace, Orlu je bio rodjendan. Odazvao se pozivu cetvorice prijatelja, odlucili su proslaviti i mozda malo zakrpati prijateljstvo sto je popustalo pred navalom svakodnevnih briga. No Orao se nije pojavio u dogovoreno vrijeme na dogovorenome mjestu. Potom je nazvala Orlova bivsa supruga - Orao je pronadjen mrtav. Cini se da je skocio kroz prozor. Samoubojstvo? Ili je pak rijec o dobro prikrivenom ubojstvu? Njegovi prijatelji krecu u privatnu istragu u kojoj otkrivaju mnoge tajne sto ce im zauvijek promijeniti zivote. I njihovo prijateljstvo. Zahvaljujuci majstorskom pripovijedanju Pavla Pavlicica koji radnju smjesta u zagrebacku drustvenu zbilju s kraja 1970-ih, "Umjetni orao" cita se kao jedan od najboljih hrvatskih krimica.
About the Author: Pavao Pavlicic, hrvatski knjizevnik, profesor i akademik, prevodilac i scenarista, rodjen je 16. avgusta 1946. godine u Vukovaru, gde je zavrsio osnovnu skolu i gimnaziju. Na Filozofskom fakultetu u Zagrebu diplomirao je komparativnu knjizevnost i italijanski jezik, a doktorirao je 1974. tezom iz podrucja metrike ("Sesta rima u hrvatskoj knjizevnosti"). Do odlaska u penziju bio je zaposlen na Filozofskom fakultetu u Zagrebu kao redovan profesor na Odseku za komparativnu knjizevnost. Redovni je clan Hrvatske akademije znanosti i umetnosti od 1997. godine. Knjizevnu karijeru zapoceo je kao novelist i izdao je knjige pripovedaka: "Ladja od vode," "Vilinski vatrogasci," "Dobri duh Zagreba," "Radovi na krovu," "Skandal na simpoziju," "Kako prezivjeti mladost," "Tko je to ucinio: sabrane kriminalisticke price"; romane za odrasle: "Plava ruza," "Stroj za maglu," "Umjetni orao," "Vecernji akt," "Slobodni pad," "Eter," "Kraj mandata," "Celicni mjesec," "Trg slobode," "Krasopis," "Rakova djeca," "Sretan kraj," "Koraljna vrata," "Rupa na nebu," "Nevidljivo pismo," "Skola pisanja," "Diksilend," "Zaborav," "Numerus clausus," "Pokora," "Nepovrat," "Pasijans," "Pjesma za rastanak," "Otrovni papir," "Tuzni bogatas," "Kronika provincijskog kazalista," "Melem," "Mrtva voda," "Odbor za srecu," "Krvnik u kuci," "Zmijska serenada," "Devet spomenika," "Cvijece na vjetru," "Literarna sekcija," "Trajanovo pravilo," "Zive igracke," "Stara ljubav," "Brda se micu," "Muzej revolucije," "Narodno veselje," "Krvna veza," "Crveno pile," "Glasnik, vlasnik, hodocasnik," "Tri petka u travnju," "Tajno ime" i "Hladna fronta"; te romane za decu: "Trojica u Trnju," "Zeleni tigar," "Petlja," "Lopovska uspavanka," "Mjesto u srcu" i "San koji se ponavlja." Pavao Pavlicic pise i lirsko-memoarske knjige, i to najvise o svom rodnom gradu Vukovaru: "Dunav," "Sapudl," "Kruh i mast," "Vodic po Vukovaru," "Vesele zgode djeda i bake," "Vukovarski spomenar," "Bilo pa proslo," "Narodno veselje," i dr.; feljtone: "Zagrebacki odrezak," "Inventura," "Prolazna soba," "Leksikon uzaludnih znanja," "Skrivena teorija" i dr., te eseje i knjizevne kritike: "Sve sto znam o krimicu," "Svoj svome," "Rukoljub: pisma slavnim zenama," "Ulica me odgojila," "Epika granice," "Knjiski moljac: 99 uputa sto sve treba znati o knjigama," "Ljetno kino," "More i voda," i dr. Pavlicic je dobitnik brojnih nagrada. Zivi u Zagrebu.